chleb powszechny
monotonią dnia krople potu
nawlekane na nitkę istnienia
tworzą różaniec
przesuwane z nadzieją
paciorki
stają się ambrozją
autor
elka
Dodano: 2015-10-28 12:39:12
Ten wiersz przeczytano 1196 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
by zachować myśl najważniejszą "szukanie" i wszystko
jakoś się ułoży
jeszcze raz zajrzałam:)
ciekawie i z wiarą,,,pozdrawiam :}
Pięknie o paciorkach różańca! modlitwa na różańcu
pomaga mi w każdej ciężkiej chwili:) Serdecznie
pozdrawiam:)
tytuł świetny
te przesuwane paciorki
nadzieja staje się ambrozją
pozdrawiam:)
Ładnie spisana refleksja. Idealny, poszerzający
znaczenia tytuł.
to było przed wyborami...
teraz się zmieni:)))
pozdrawiam z humorkiem:)
ładne mini:)
refleksja nasączona wiarą
pozdrawiam
Dobra refleksja.Dobry wiersz.:)
Pozdrawiam.
paciorki stające się ambrozją niech nigdy nie
powszechnieją a jedynie umacniają wiarę. Pozdrawiam :)
Piękna mini jak dla mnie,
trudna monotonia życiowa
dobrze gdy jest
podparta wiarą.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładna refleksja
Pozdrawiam Elu
Wiara czyni cuda pozdrawiam
Dla żartu -
przesuwane z nadzieją
paciorki
powlekają amnezją
Pozdrawiam.