Chłód Jesieni

Na dworzu ciągle pada,
można powiedzieć ulewa,
wiatr zawzięcie targa liście
i porywa je z drzewa.

Już dzień coraz krótszy
i długie nadchodzą wieczory,
ogień rozpalę w kominku,
bo zmokłem i nie chcę być chory.

Drwa płoną wspaniale,
rozświetliły ponure mieszkanie,
na duszy się cieplej zrobiło,
aż serce mocniej zabiło.

A teraz ziółka zaparzę
wspaniały wywar lipowy,
i siedząc przy tym kominku
napewno nie będę już chory.

autor

Iwona Dominikowska

Napisany: 2008-10-18 Dodano: 2008-10-18 15:52:03

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie