Chłop, wąż, kogut i baba

Raz chłop kosił trawę
Gdy z rowka wodnego
Wąż wypełznął syczący
Chcąc ukąsić onego

Już się chłop zamachnął
Kosą ruszył szparko
I wnet się zmitygował
Gdy zobaczył gniazdo

W nim małe wężyki
Łebki unosiły
A wąż - czujna matka
Broniła gadziny

Poniechał chłop węża
I odszedł na stronę
- To wstyd jest zabijać
dzieci narodzone

- Nie odchodź - usłyszał wielce zadziwiony
- Za dobroć twą wielką
- Żeś nie stracił głowy
- Będziesz odtąd rozumiał
- Język naszej mowy

Wybałuszył chłop oczy
Na węża dziwnego
I strach go ogarnął
Co wyniknie z tego

- I wracaj do domu
- Nic się nie bój chłopie
- Tajemnicę skrywaj głęboko
- Przed ludzkim złym okiem

- W przeciwnym wypadku
- Śmierć cię szybka czeka
- Więc strzeż pilnie miana
- Poczciwego człowieka

A miał chłop ten żonę
Sekutnicę, jędzę
Która wnet się domyśliła
Że mąż skrywa sekret

Na spytki go wzięła
Dziurę w brzuchu wierciła
Choć wiedziała ( bo mąż jej powiedział )
Czym ta zdrada groziła

Już chłop się szykuje
Na śmierci spotkanie
Wszak nie zdzierży dłużej
Żoninych pytanek

Wtem usłyszał jak kogut
Siedzący na żerdzi
Użala się nad jego, pana
Niedolą i losem

- Mam ja kurek siedem
- W podwórkowym haremie
- Wszędzie mores panuje
- Dla mnie uwielbienie

A pan mój, doprawdy
Nieboraczek, chudzina
Jedna ona, żona
Pod pantoflem go trzyma

Pojął chłop w olśnieniu
Prawdy niesłychane
I zagroził żonie
Że jej sprawi lanie

Ze strachu wielkiego
Baba spotulniała
Spokój i harmonia
W chacie zamieszkała

A kogut całą zasługę
Wziął na się
Wskoczył na płot drewniany
I zapiał triumfalnie
Kukuryku - pan uratowany

(Na podstawie "Ciekawa baba")

autor

Marianna 2

Napisany: 2021-01-03 Dodano: 2021-01-03 15:03:46

Ten wiersz przeczytano 1507 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie