chmura
Wyświetla się chmura,
piękna, przejrzysta, ponura.
skrada się na palcach nocy,
włącza tryb ochoczy.
biegnie wiatrem,
chuha dymem,
przegania inne chmurki.
pokazuje im swoje pazurki.
W środku ona,
na zewnątrz też.
chmura, chmurasta, chmurowata.
dzidek do orzechoów.
zwiedziła juz cały świat,
mniejsza, większa,
dowiedziała sie,że życie to kat,
miedzianych myśli chwale.
piórko wchłonęła,
zaczęła się śmiać,
duchya wyzionęła,
i tak powstał jej brat.
bawili się razem,
ganiali po polach,
lecz zapomnieli o jednym:
szczęście się chowa.
zawiały dwa figlarne wiatry,
rozdzieliły ich na dobre,
już się nie rozpoznają,
bo chmury sa tylko złote
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.