Chmury
Kiedy Chmury zakryły calusieńkie niebo,
Mrok opanował Nasze serca i dusze.
To wzywamy błogosławione imię Jego,
I w mroku przeżywamy katusze.
Kiedy przyzwyczają się oczy do cienia,
A serce lękać się przestanie.
Wtedy sam wiesz, że dotarłeś do
zbawienia,
A to oznacza rozstanie.
W tejże sekundzie kiedy to zrozumiesz,
Bóg zapali światło w Twym tunelu.
A Ty się zorientujesz, że już latać
umiesz,
Jak przed Tobą latało tu wielu.
Na końcu tunelu blask ciepłem otacza.
Jest Ci teraz tak miło,
Że ciało już do zła nie zbacza.
Do końca prowadź Mnie ta siło.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.