[choć codziennie szarpią za...
uwielbiam rozmawiać
z poetką przez telefon
która do własnych drzwi
już podejść nie może
zaprasza mnie na seanse
jej młodych wierszy
w www-poezję nie wejdzie
a sąsiedzi z bloku
to Ci którzy nie widzą świata.
autor
złodziejka marzeń
Dodano: 2010-02-12 18:25:01
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ostatnie dni tutaj między ludźmi, s m u t n e, tym
bardziej smutniejsze, że pomóc nikt nie potrafi.
Daj Boże wrażliwych na poezję sąsiadów..nie tylko
takich od pifka i grilla.. M.
refleksja....i zatrzymana myśl w ciemności
...pozdrawiam...
Bardzo refleksyjny i spokojnie poprowadzony wiersz...
zazdroszczę takich rozmów, znam tylko ludzi takich jak
sąsiedzi...pozdrawiam.
"a sąsiedzi z bloku
to Ci którzy nie widzą świata." Smutne.
Smutny chyba w całości.
Tak, chyba każdy z nas pragnie, by ostatni fragment
przeszłości na długo pozostawał w sercach każdego z
nas.
Wkradła się literówka /zaprasza mmie na seanse/ - co
do treści też miałam okazję rozmawiać z taką osobą -
jedynie przez telefon - piszę miałam, bo Ona już na
niebiańskich niwach pisze i czyta nasze. Pozdrawiam