Choć wiele masz wad...

Podoba mi sie ten rytmiczny wiersz z fajną puentą. Na
miejscu autorki przemyślałabym zmianę tego
dziewieciozgłoskowca na ośmiozgłoskowiec. Tak sobie
czytam początek:
Wiele masz wad, przyjacielu,
lecz i bezcenną zaletę...
Jedyny wśród mężczyzn wielu,
tak umiesz szanować kobietę...

Rękę jej podasz w potrzebie,
miejsca w pociągu ustąpisz,
w drzwiach ją przepuścisz przed siebie,
"kasy" na kwiaty nie skąpisz..."
Możliwe, że tylko mi to "Ty"(kanie) wydaje się nużące.

Miłego dnia:)

E.jot, szacunek mężczyzny okazywany kobiecie jest
czymś szlachetnym, więc jak może ją obrażać...
Dziękuję ślicznie za miłe słowa. Miłego popołudnia:)
B.G.

Warto żyć dla takich chwil, pomimo wad, które jakieś
każdy z nas ma.
Pozdrawiam :)

Pięknie. Gdzie takiego słodkiego robaka znaleźć. Na
początku taki jest, a potem rosną mu rogi i kolce.
Pozdrawiam serdecznie.

zastanawiam się, czy nie powinno być - /wartyś/, ale
to tylko takie tam zastanawianie.
Autor wie lepiej:)

Anno, taki Mąż, od ponad trzydziestu lat idzie ze mną
przez życie... Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny
:B.G.

A mówią, że nadmierny szacunek mężczyzny (czasami)
obraża kobietę;)
Śliczny wiersz, Bereniko:)

myślę, że to przecukrzony obraz, ale kto wie, może
tacy są (tylko gdzie?)

Istnieją, Marylo, istnieją... wierz mi :) B.G.

Zadaniem mężczyzny jest chronic i bronić.
Pozdrawiam:)

Piękna charakterystyka mężczyzny. Chyba tacy istnieją.

Serdecznie pozdrawiam :)