Chociaż nie jedno czas w życiu...
Usunięto mi wiersz "cukrzyca" i jeszcze kilka innych , blokują mi komputer . Nie wiem czy to będzie można czytać .
Ja tylko mogę patrzeć w twoją stronę
Nie mogę kochać bo mi zabroniono
A oczy nasze są znów przegrodzone
I znowu w myślach marzenie zburzono
Zburzono mi słowa zmiażdżono spojrzenie
Ucięto zerwano tak miłą rozmowę
Lecz to jest tylko pozorne złudzenie
Bo gdy czas minie ja wszystko odnowię
I chociaż teraz gdzieś jesteś daleko
Gdzie głosu nie słychać bo przestrzeń nas
dzieli
I domów przegradzasz okrutna nas rzeko
Byśmy już sobie w oczy nie spojrzeli
Och jakże wszyscy okrutni są oni
Bo nawet mówić mi też zabroniono
Lecz myśleć o tobie mi nikt nie zabroni
Chociaż i murem by nas rozdzielono
Padłbym pod murem i ucho przyłożył
Słuchając w rozpaczy jak serce twe bije
Czy żyjesz mi jeszcze ty moja nadziejo
Bo moje serce dla ciebie wciąż bije
Ja żyłbym w tęsknocie żalu i rozpaczy
myślą powracał w tamte dni szczęśliwe
I myślał kiedy ciebie me oko zobaczy
Bo teraz nastały dni aż tak rozpaczliwe
I może miną nawet długie lata
Lecz mego serce żal smutek nie zmieni
Wciąż będziesz wracała jak wiosna i lato
Chociaż nie jedno czas w życiu odmieni
Komentarze (12)
Wiersz świetny. Czasami to się zdarzy usuwają i tak
dalej też znam ten ból.
Serdeczne dzięki za komentarze .
Pozdrawiam dużo radości i zdrówka życzę.
Dobrze że jest optymizm...
Pozdrawiam cieplutko:)
:)
"Wciąż będziesz wracała jak wiosna i lato
Chociaż nie jedno czas w życiu odmieni" - jaka ważna
jest ta nadzieja (dla mnie), że wracać będą dobre
wspomnienia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Przykro mi z powodu Twoich usuniętych wierszy :(
pamiętam Twój wiersz "Cukrzyca". o ile pamiętam, to
napisałeś go po przeczytaniu mojego wiersza "Siostra".
nie mogę zrozumieć, co w nim było, że został usunięty.
a dzisiaj - głęboka, subtelna liryka. czyta się z dużą
przyjemnością.
pozdrawiam Kubo :):)
*
Tego co nosimy w sercu nikt nam nie odbierze a
nadzieja zawiera w sobie światło mocniejsze od
ciemności,
jakie panują w naszych sercach...
Pozdrawiam
bywa tak, że z rozstaniem, z opuszczeniem, nie można
się nijak pogodzić. Serce nie słucha.
Można kochać, tego nikt nie zabroni. Tylko na
wzajemność nie zawsze można liczyć.
Bardzo ciekawy wiersz oddający skomplikowany stan
duszy pela.
Pozdrawiam serdecznie Kubo. :)
Treść smutno-ponętna, w sumie czyta się nie źle, tylko
tutaj małe 'ale' =
"I domów przegradzasz okrutna nas rzeko"
Moim zdaniem = I domy przegradzasz okrutna ty rzeko
albo
I dom ów przegradzasz okrutna tyś rzeko
============
i tu "Lecz mego serce żal smutek nie zmieni" = mego
serca
Przeczytałem z przyjemnością.