Chociaż wiadomo...

Jak można mieszać z taką chwałą,
fakty z mitami , szczerość z żartem.
Jakby to jeszcze było mało,
grając w znaczoną strasznie kartę.

Chociaż wiadomo, kto rozdaje,
i gdzie kupiono talie nowe.
Ważne, że trzeba rządzić krajem,
oraz porządki siać wzorowe.

Jeden głos tylko wciąż słyszymy,
te same powtarzane zdania.
A co innego już widzimy,
patrzeć nam jeszcze nikt nie wzbrania.

Chociaż wiadomo, kto kieruje,
i też wiadomo, kto prowadzi.
Ważne, że sprawy nie popsuje,
siebie nie może przecież zdradzić.

Kiedyś ten dramat się zakończy,
wrócimy na rozsądku tory.
Nas sprawiedliwość musi łączyć,
a nie szaleństwem tkane wzory.

Chociaż wiadomo, kto odpowie,
tego nie można mu darować.
Niby porządny był to człowiek,
lecz czemu złość tak długo chować…

autor

Grand

Napisany: 2017-12-15 Dodano: 2017-12-16 09:38:55

Ten wiersz przeczytano 355 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie