chodź, porzucamy nożami.

na przekór

chodź, porzucamy nożami
bo trafi mnie szlag
i strzeli piorun

włożę palce do gniazdka
niech chociaż prąd mnie popieści
podczas burzy stanę pod drzewem

odstąpie miejsca w szalupie panu Tchórzowi z Titanicka
pójdę z pielgrzymką do Mekki
poproszę głupka by posunął się na torach

a jeśli to nie pomoże
Ironio Losu i Matko Huto!
pobiegnę przedwiośniem po lodzie w dół rzeki.

autor

Lucy Fair

Napisany: 2006-03-18 Dodano: 2007-01-14 20:29:35

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie