chodź przywitaj się z deszczem
Dobrze jest mieć przyjaciela!...
z słońca blaskiem od rana
uśmiech śle mi promienny
i z uśmiechem powiada
czas na spacer codzienny
lekki błękit orzeźwia
klang żurawi gdzieś wzywa
wiatr leniwie powiewa
jesień w ruchu przeżywaj
krzywi główkę zalotnie
chłonąc wiatru pieszczoty
w swym teatrze za oknem
tańczy pełen ochoty
kiedy słońce się wtuli
w chmur pierzynę wilgotną
kiedy deszczem zasmuci
myśli zbudzone nocą
już ze złotym uśmiechem
stuka w szybę zroszoną
chodź przywitaj się z deszczem
przecież nie jest chorobą
on jak słońce od rana
złe humory odmieni
chętnie ze mną pogada
mój przyjaciel słonecznik
2012-11-25
Dobrze jest gdy można z kimś pogadać, kto nie krzyczy, nie krytykuje, kto nawet deszcz przyjmuje z uśmiechem...
Komentarze (19)
Być inaczej nie może:))
Bardzo sympatyczny, ten słonecznik za oknem jak i
wiersz o nim. Miłego dnia.
Witaj stary. Nastrojowy wiersz, jego pozytywne
nastawienie udziela się czytelnikowi. Ciekawie
przedstawiłeś temat przyjaciela. Pozdrawiam:)
Pięknie..kwiat też może być przyjacielem:)