choinka
Dla rodziców
Cud ozdoby
ubrały iglaste drzewko
rozmarzone oczy
poszukują kolorowego łańcucha
w zakurzonym szarym pudełku
przysnęły resztki przeszłości
komnaty pamięci rozwarły wrota
tam klej wycinanki i serca
spowite obłokiem wspólnoty pierwotnej
delikatnie mały skrawek życia
chowam za pazuchę
Dusza rozpostarła skrzydła
odzyskując cenny posag
Komentarze (2)
Zostałam przeniesiona w piękny świat wspomnień,
dzięki, pozdrawiam.
Choć resztki się kruszą,to w duszy się
znajdują.Pięknie ujęta myśl,podziwiam i pozdrawiam.Z
uznaniem plus.