Choinka

(jeszcze świątecznie)

Przywieziono z lasu drzewko.
Świerk zielony i pachnący.
Jeszcze klei się żywicą.
Cały srebrem błyskający.

Tatko zaraz go ociosał.
Sprawnie w stojaku oprawił.
I w pokoju na podłodze
przy kominku go ustawił.

Tak niedawno szumiał w lesie.
W swych objęciach tuląc jeże.
Teraz czeka spoglądając
w co go Maciek dziś ubierze.

Do ubrania choineczki
dzieci się przygotowały.
Narobiły ozdób wiele.
Zaraz będą je wieszały.

Tutaj bombki a tu gwiazdki,
wycinanki papierowe.
Są Martynki pawie oczka
i dzwoneczki kolorowe.

Kilka małych muchomorków,
koralików sznur czerwonych.
Łańcuch złoty zrobił Piotruś
i gwiazdeczki brokatowe.

Babcia serca piernikowe
lukrowała wcześnie rano.
By choinkę ozdobiły
dziurki w nich zrobiła sama.

Kura chcąc mieć udział w świętach
dała kilka miękkich piórek.
Wuj Stach zrobił z nich aniołkom
skrzydła podobne do chmurek.

Teraz wiszą na gałązkach.
Obok tańczą elfy małe,
pajacyki kolorowe
i lodowe sople białe.

Olek z Olą im przynieśli
jabłka ze swojego sadu.
A dostali w zamian piernik,
smaczny deser do obiadu.

Maciek zrobił mikołajki,
takie z bardzo długą brodą.
Reniferków i bałwanków
z dziadkiem powiesili sporo.

Sąsiad Jan z sąsiadem Darkiem
lampki stare w krótkim czasie
naprawili. Światło błysło!
Jest choinka w pełnej krasie.

Ciotka, znana Marcelina
włos anielski w nią sypnęła.
I choinka, choć zielona,
cała w bieli już stanęła.

A na szczycie srebrna gwiazda.
Chyba anioł sam ją niesie,
by wskazała wszystkim drogę,
gdzie w stajence leży dziecię.

Przy nim Maria, Józef Święty.
Aniołowie też czuwają.
Kopytkowie kolędować
przy wieczerzy zaczynają.

"Przybieżeli do Betlejem..."
Wtem gość wchodzi niespodzianie.
Na swych plecach worek niesie
i czerwone ma ubranie.
Kto był grzeczny, nie grymasił,
upominek dziś dostanie:
klocki, lale i puzzelki...
Dla rodziców czapki, szale.

Babcia z dziadkiem parę skarpet
by im w zimie ciepło było.
Pan Dareczek szalik w kratkę
a pan Janek śrubek kilo.

Każdy już obdarowany,
upominków masa cała.
A najlepszy przypadł cioci,
bo szarlotkę dziś dostała.

Słychać alty i soprany.
Dziadek głośno śpiewa basem.
Nastrojowa dzisiaj chwila.
Zapachniało w domu lasem.

A na dworze? Same dziwy.
Wczoraj czarno, dzisiaj biało.
Kto tak nagle zimę zmienił?
Czy to nie za stryjka sprawą?

Pewnie z chmurek, tych w kosmosie,
wyczarował te śnieżynki,
żeby dzieciom przynieść radość
i roślinkom dać pierzynkę.

autor: Teresa Mazur

(wiersz z większej całości)

autor

Babcia Tereska

Napisany: 2011-12-28 Dodano: 2021-01-20 00:05:16

Ten wiersz przeczytano 2859 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie