Chora wyobraźnia...

Jesteś poetą jakich mało, szafujesz słowem w ciekawy
sposób. Ujmujesz swoją osobą jako literat.
Chora wyobraźnia-wszyscy ją mamy, jeden potrafi sie do
tego przyznać,tak jak Ty i to się chwali, natomiast
inny ukrywa to skrzętnie, za to w kontaktach
międzyludzkich wyładowuje jej nadmiar.
Czytam Twoje wiersze prawie od samego początku i
wiem,ze między wersami twoich wierszy, jest sens
twojej duszy, ale nie każdy potrafi go znaleźć i
odczytać w ukrytej treści wiersza.
Nie przestawaj pisać, bo Twoje wiersze dobrze się
czyta:)
pozdarwiam ... :)

Cóż moge powiedziec,jak zawsze Twoj wiersz wywoluje
usmiech na mojej twarzy,dlatego tak bardzo lubie je
czytac.A tak na marginesie,jakby na swiecie nie bylo
odrobiny zwariowanych ludzi,to swiat bylby calkiem
smetny...:))

...i tu Cię popieram, yamCitku..."prawdziwy artysta
musi być stuknięty"...lecz widzę po niektórych
komentach, że nie wszyscy zrozumieli to
przesłanie.....

By obrzucić błotem nie trzeba finezji,
Nie potrzebna do tego ani krzty poezji.
Wystarczy wyjść mi prosto na ulice.
Dość tej „poezji” na co dzień usłyszę.
Chorą wyobraźnię ma wszak wielu ludzi
Nie ona jednak poezję w nas budzi.

Od dawna już wiadomo, że artyści mają nierówno pod
sufitem... Problem do rozstrzygnięcia jest taki tylko,
że nie zawsze od razu wiadomo, kto jest prawdziwym
artystą, a kto się za takiego uważa. Drażnić potrafi
każdy (inaczej :)
Fajny wierszyk :)

Bo jestem chory na wyobraźnię, piszę więc sobie, ale
czy tym kogoś drażnię ??? ... :) Każdy ma prawo dać
duszy zaśpiewać, choć nie każdy poetą - tak mniemam.
I nie każdy nim być musi, by swe słowa dawać ludziom.
Bo w pisaniu to jest najpiękniejsze, że uczestniczy w
tym nasza dusza i nasze serce ...

stuknięci artyści , zawsze ich znajdujesz...piszesz
bardzo mądrze bo tę "miętę" czujesz:)

chora wyobraźnia.....potęguje nasze sugestie i
postrzeganie ponad słowa....trudny temat
porusza....brawo....

jak zwykle dowcipny prawdę na wierzch wyjmuje brawo
tak trzeba Dobry wiersz no tak na poetów mówią