Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Chroniczny brak słońca

Jeden z kilkunastu stanów ducha.

Ubyło mnie cokolwiek
Panie Boże ubyło
wszystko stało się
krasnoludkowo - mizerniutkie
mizerniutko - krasnoludkowe
nawet ta choineczka
co w kątku stoi
taka maluteńka,
gdyby nie nuciła cichuteńko
to jakby nic i nigdzie.
Skurczyło się Panie Boże
moje imię własne i cudze
w miarę upływu i przypływu lat
mnie - zapatrzonej w codzienność
dywanu w pokoiczku
dywanu w deseń
kropki na kropeczce.
Gawron wyszukuje ziarna
gdzieś
na zaoranym polu
wszystko takie drobnieńko - posępne
tylko jego głos
donośnie-krzykliwy w oddali
obiecuje złowrogo,
że chociaż jestem taka maleńka
i tak rozszarpią mnie kruki i wrony
wraz z nastaniem wiosny.
Zamykam wielkie oczy
dotychczas szeroko otwarte.

autor

wakacja

Dodano: 2007-08-24 18:09:37
Ten wiersz przeczytano 774 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Agi0206 Agi0206

Ciekawe, dobrze dobrana forma. Bardzo mi się podoba,
bo ten wiersz zmienia ludzi, choć jest smutny.

B_Ewa B_Ewa

smutny stan ... ciekawie ujęte słowa...intrygujące ...
daje do myślenia..

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »