chwila
po mym niebie obłok płynie,
ja wciąż myślę o dziewczynie,
promień słońca oknem wpada,
serce wiersze znów układa,
znowu myśli swych nie słyszę
oko błądzi, ręka pisze,
słyszeć przy mnie jej westchnienie
to mych zmysłów ukojenie
a podobno to po prostu chemia ...
autor
uKrytysmOk
Dodano: 2005-05-01 05:47:13
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.