Chwila
Idzie ku niemu
w pajęczynach wiatru.
Jej linie papilarne
znów przecięła
żyła wspomnień.
Jest mu teraz bliższa
niż koszula ciału
które ją zrzuciło.
Znów jest piękna
jak w dniu stworzenia.
Wszystko jest teraz wiecznością
by mgnieniem okazać się potem.
autor
nitjer
Dodano: 2005-09-06 01:07:25
Ten wiersz przeczytano 726 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.