Chwila zapomnienia
Coraz więcej ludzi
Jest narażonych na życie w stresie,
Życie w zabieganiu,
To tu,
To tam,
Jeszcze to trzeba załatwić,
Jeszcze tamto pasowałoby zrobić,
Nie ma czasu na nic.
Przystanąć na chwilę,
Pójść przed siebie tak bez celu,
Zmierzając do nikąd,
Rozmyślając o niczym,
Rozkoszować się tym co nas otacza,
Zagłuszyć warkot samochodów,
A wsłuchać się w śpiew ptaków,
Usiąść na ławce w parku
I obserwować tych wszystkich ludzi,
Zmierzających do jakiegoś swojego celu,
Jakimi byliśmy przed chwilą.
Stać się przez chwilę dzieckiem
Beztroskim, odrobinę szalonym,
nieprzewidywalnym brzdącem,
przestać myśleć o całym złu tego świata,
żyć sobie z dnia na dzień
w zabawie, nie przejmując się rzeczami
„nieistotnymi”
Do tych wszystkich, którzy żyją w zabieganiu, aby przystanęli i zaczęli cieszyć się tym, co nas otacza.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.