Chwile, bursztyny i wspomnienia

pamięci piosenkarki Anny Jantar

Tam była jeszcze kawiarnia
I dom, co groził zawaleniem.
Nie wiedziałam, że będę pisać,
że wszystko się zmieni.
Że zwiędną konwalie i róże,
że wzgórze zielone stanie się
szarym wzgórzem.
Wtedy też ze stołu spadła
biała bila.
Lody w wafelku podano-
chwila.
Takich zwykłych-niezwykłych
momentów
Los kilka przyniósł w darze.
Patrz, bursztyn piękny, jantar.
Pamiętaj o jantarze.
Może nawet bez końca.
Bo bursztyn ten, jantarek
Dał miastu tyle słońca...

autor

Stefa1932

Napisany: 2017-02-20 Dodano: 2017-02-20 23:40:58

Ten wiersz przeczytano 1111 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie