Chwile grozy i piękna. Proza.

Na fakcie...

W dniu świętego Jana po uroczystej ceremonii
zakończenia roku szkolnego w roku sześćdziesiątym
siódmym minionego wieku ,jako piętnastolatka
wraz z koleżanką znalazłyśmy się po opuszczeniu
autobusu na długiej, niekończącej się drodze leśnej
gdzieś pomiędzy Supraślą a Sokółką.

Wesoło i radośnie maszerowałyśmy obok
gęstwiny drzew świerkowych opasujących szkółkę
młodziutkich sosenek, leśnego strumyka
wynurzającego się z lasu, aby za chwilę
skryć się ponownie , a kąpiącego się w promieniach
słońca między wstęgami kaczeńców i szafirowych
dzwonków. Cieszył nas swawolny wiaterek gwiżdżący
wesoło, aż nagle drzewa znieruchomiały,
nie drgnęła ani jedna gałązka, liście na wierzbie
obróciły na zewnątrz srebrzyste blaszki, jakby
pobladły z przerażenia potęgując w nas uczucie
strachu. Dał się słyszeć grzmot, po chwili kolejny
wraz z uderzeniem gdzieś w pobliżu pioruna,
wielki ,ciemny cień zaczął pochłaniać las niczym
fala, z szumem i śpiewem wiatru lunął deszcz.
Wylęknione i mokre nagle dojrzałyśmy w lesie
zbawienną leśniczówkę pełną światła i zabawy
z okazji imienin pana domu. Wspaniali, serdeczni ,
gościnni ludzie nas ugościli i przenocowali, a
o poranku, gdy wśród mokrych, lśniących drzew
rozbłysły promienie słońca, olśniewająco ,
błękitne skrawki nieba pojawiły się między
rozdartymi , białymi chmurami obudziłyśmy
się w radosnym nastroju . Po pozostawieniu
na stole kartki z podziękowaniem, ruszyłyśmy
w dalszą drogę zachłystując się świeżością i upojnym
zapachem wilgotnego lasu, zmysłowym aromatem
ziemi, soków roślinnych, spokojem gęstwiny ,
nad którą czuwały milczące korony drzew,
tajemniczym pomrukiem lasu ze śpiewem
niewidzialnych wód, tańcem wiatru zaplątanym
w gałęziach drzew, szmerem i brzęczeniem owadów,
delikatnymi trelami i wrzaskami ptaków.
Cudny, niezapomniany był to poranek jak
cudny czas młodości, beztroski i zabawy…

Mam nadzieję, że Leśniczówka nadal istnieje, że mieszkają tam ciągle tak wspaniali i gościnni ludzie, tak bym chciała jeszcze raz podziękować.

autor

Tessa50

Napisany: 2010-03-20 Dodano: 2010-03-23 21:29:35

Ten wiersz przeczytano 806 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie