CHWILE I MGNIENIA
Można to jeszcze wytłumaczyć:
że się spóźnimy na autobus,
gdy uciekł nam sprzed nosa pociąg,
taxi porywa cwaniaczek;
Że nie widzimy drżącej dłoni
proszącej o coś, ani cienia
lichszego niż cień willi, banku,
w którym ciułamy po grób;
Że nam umknęły gdzieś wieczory
spędzone wspólnie przy kominku,
spacery – wonią bzów - zmysłowe
i te w labirynt ogni, astrów...
Chwile i mgnienia roztrwonione
– paciorki życia... Lecz jakże:
bez drżenia serca, bez miłości?!
Jak gorzko wyznać prawdę.
/13.05.2009/
Komentarze (12)
tak wiele potrafimy.....i nawet nie potrafimy sobie
wyobrazic jak wielki jeszcze posiadamy zasób
mozliwości....i tak mało dostrzegamy
...p[ozdrawiam....
te chwile i mgnienia są jak skarby bezcenne,gdy tli
się w nich iskierka miłości .lecz gdy są pustka
przepełnione są na zawsze stracone...
chwile i mgnienia roztrwonione, paciorki życia - cudne
słowa i dźwięki+++ prawda zazwyczaj miewa taki smak.
bardziej na formę głosuję tym razem, pozdr
są ludzie którzy kochają....pieniądze i nic więcej ich
nie interesuje tylko sposób jak je zdobyć...i na pewno
nie wiedzą co to jest miłość...i nie widzą jak czas
ucieka i nigdy nie wróci żeby naprawić błędy...
W życiu bardzo wiele chwil marnujemy niestety i często
nie umiemy lub nie chcemy do tego się przyznać.
W życiu ważne są wszystkie chwile:)
paciorki życia jak chwile i mgnienia - to
najfajniejsze :)
Bywają chwile, które przemykają, niezauważone,
niedocenione, lecz te najważniejsze zawsze związane z
potrzebą kochania... a bez niej, miłości, trudno sobie
wyobrazić sens, pełnię życia. Wiemy jednak, że i tak
bywa. Dobrze to wiersz podkreśla. Pozdrawiam.
życie bez miłości bez drżenia serca jest dla mnie
życiem przegranym -pozdrawiam
Biegiem przez życie, bez przystanku na refleksje,a
wokół tyle piękna ucieka,sama prawda o otaczającej nas
zewsząd rzeczywistości.
Miłość jest filarem życia,bez niej tylko
wegetujemy.Ładnie napisane...
To prawda, w życiu wiele można - tłumacząc się -
wybaczyć, przeoczyć, nawet zapomnieć, ale bez odrobiny
uczucia, miłości wydaje się, że nie, że niemożliwe...
Wiersz temu gorzko przeczy... Niestety dla jak
wielu...Pozdr.