Chwile Przemyśleń
Chwile nasze małe, drobne nieustanne,
wciąż kłębiące się w małych głowach.
Jedna drugą spotyka co dzień,
pytania zadają sobie od nowa.
Ileż w nas życia się mieści,
myśli wciąż niepoukładanych?
Dążących gdzieś do celu,
biegnących tuż przed nami.
Nie wiedzieć czemu tak myśli,
tłamszą się wciąż nieustannie?
Usiądż człowieku!- poczekaj chwilę,
życie przed tobą!...poczekaj na nie.
autor
Piotrek40
Dodano: 2008-07-20 09:35:02
Ten wiersz przeczytano 1002 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wprawne pióro już widzę - jedynie/Usiądż człowieku!-
poczekaj chwilę,
życie przed tobą!...poczekaj na nie./ jedno "poczekaj"
za dużo! Ładny wiersz, rytmiczny i fajny zapis, gdyby
była na tym forum możliwość centrowania - wyszłaby
klepsydra!
Byłoby pewnie fajnie usiąść i czekać...ale co z ludzką
naturą? Nie da się tak.
sorry , ale nie! to moim zdaniem kolejny na beju
"wiersz zmarnowanych możliwości". dlaczego? dwa
pierwsze wersy:"Chwile nasze małe, drobne
nieustanne,/wciąż kłębiące się w małych głowach." po
drobnej zmianie "Chwile nasze małe, drobne
nieustanne,/
wciąż kłębią się w małych głowach." to zdatek na
bardzo dobry wiersz. Niestety, autor nie utrzymał
reszty wiersza na ich pułapie. Reszta brnie w banał.
Gdyby tak autor zaczął od nowa od tych dwóch wersów ze
zmianą i poszukał nowych skojarzeń, nowyhc słów, wyżej
nieco od publicystyki i złych rymów.
"Usiądź człowieku,poczekaj chwilę",wiersz
refleksyjny.Autor radzi w nim ,jak zwolnić bieg,pęd
niepotrzebny do celu.Można wolniej i lepiej.
chwile przemyslen..refleksja sa potrzebne.. .czlowiek
jest z natury niecierpliwy i chce wszystko "juz"
zapominajac czesto o tym co tu i teraz....zwolnic
zachlysnac sie zyciem ...ono nadejdzie...ciekawy
wiersz