Ciało śpi, rozum śni.
Kiedy ciało śpi - wtedy rozum śni.
Dusza z ciała ulatuje, marzeniami się
zajmuje.
Raz jest lekuchna, jak ptaszek szybuje,
To znów wśród tłumu nago się snuje.
Wraca do miejsc gdzieś już widzianych,
Spotyka ludzi już pochowanych.
Nad ranem ziewasz, trochę zziębnięta.
Ziewa i dusza. Nic nie pamięta ...
autor
Krystyna
Dodano: 2006-08-07 01:46:59
Ten wiersz przeczytano 752 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.