Z ciarek

są...

widzę teraz mrowię kadrów
przepalonych, cegłą chmur
i tych wpędzających oddech
w kilka zawirowań snów

ciągle myślę o tym jednym
z nocy robiąc gwarny tłum,
skandujący o wybrańcu
spośród ciemnych, prostych słów

powracałem czując ciepło
nie sprecyzowane nauce,
zamykając każdy, ludzki licznik
urzeczywistniając jeszcze

to co jest na ustach
wszystkich, którzy życie czynią kreską,
więc pobudzę oscylator
żeby chmury zgniotły miasto

...dni.

autor

K4K_AFK

Napisany: 2008-04-13 Dodano: 2008-04-14 04:47:38

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie