Ciche prośby
Mamo. Dałaś mi życie więc go nie
odbieraj
Mów do mnie "kocham" a nie "umieraj"
Boję się bólu
Boję się śmierci
Boję się zimnych, ostrych narzędzi
Czy będą kłuły mnie i szarpały?
Ja wszystko czuję, choć jestem mały
Mamo. Tu jestem. Powiedz że słyszysz
Usłysz moje wołanie w ciszy...
autor
Didri
Dodano: 2020-05-06 14:28:26
Ten wiersz przeczytano 617 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wymowny przekaz
pozdrawiam
Wstrząsający bardzo dobry przekaz ...aż ciarki
poczułam :-(
pozdrawiam:-)
Większość mam na szczęście słyszy - wyrażnie, każdym
drgnięciem serca własnego i tego drugiego, malutkiego.
Szkoda, że nie wszystkie.
Ładny wiersz.
wymowny, dramatyczny.
Bardzo wzruszający, wymowny, potrzebny wiersz,
pozdrawiam serdecznie.
Piękny i wzruszający wiersz...
O nienarodzonym dziecku, jak i tym malutkim decyduje
mama i niestety, często podejmuje źle decyzje...
Pozdrawiam serdecznie.
podziwiam pozdrawiam
Piękny wiersz. Tylko zapłakać. Taki ból może zadać
tylko matka. Żal dusze ogarnia. Pozdrawiam serdecznie.