Ciche skrzydła wiatru

...nic ponad szarości codziennego trwania... nic ponad przelęknionej nadzieji na spełnienia...

Nagie sny spłyną w błyszczących perełkach
rozbijając się o spalone brzegi czyśćca
przelękniona w moich i cudzych grzechach
w cichych skrzydłach spłynie modlitwa

Owładnięte Tobą myśli spasłych pokuszeń
pęcznieją w oku, gdy kłóci się z nimi lęk
zwątpienia mur resztkami nadziei skruszę
w cichych skrzydłach wiary, życie mknie

Kiedyś przyjdzie taki czas, że pójdę z Tobą
ścieżkami życia, aż po horyzontu kres
podzielę się wszystkim oddam całą ubogość
w cichych skrzydłach trwań, serce me

Zatańczymy nocą nim opadną w kurzu sny
w Twoich oczach zobaczę moich blask
miłości dosięgnę dna nim zaskoczy nas świt
na cichych skrzydłach ekstazy, brzask

Nic ponad nie obiecuję aniżeli dać Ci mogę
me serce pragnące, duszę i życia cierń
z nadmiarem strat, me usta i tulące dłonie
i w ciszy skrzydeł wiatru prawdy szept

autor

Patryk-Piotr

Napisany: 2005-12-31 Dodano: 2006-12-08 00:19:18

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie