Cichy Bohater

Żółte oczy płoną pod ciemnym kapturem
Świszczący oddech odpędza sny
Odór zatruwa każdy cal ciała

Spuszczam oczy i czekam na wyrok
Słyszę czarne ostrze przeszywające powietrze
Cichy świst
Plamy krwi na policzku

Nie mojej krwi

Podnoszę tchórzliwy wzrok
Widzę twoją postać
Cichego bohatera
Chociaż ostrze ci ciąży
Chociaż cię rani
Nie dopuszczasz go do mnie

I nie wiem czy się śmiać czy płakać
Dziękować czy nienawidzić
Czy to nadzieja
Czy odłożenie wyroku

Słyszę szept
Mimowolnie dociera do moich uszu
„Ja tu wrócę”
Czerń znika i zostawia nas samych

Widzę twoje rany
Zadane moim smutkiem
I wiem że nie powinienem
Łapiesz mnie za rękę i zabierasz z powrotem

Do niebieskiego pokoju
Przesyconego przeszłością.

autor

Kaspian

Napisany: 2010-02-24 Dodano: 2010-02-25 01:17:40

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie