Cichy krzyk
zielonookiemu aniołowi któremu ofiarowałem żar duszy i serca płomień
Cichy krzyk tęsknoty
wprawił me serce w drżące westchnienie
otulone barwą samotności
rwie się do serca Twego
pragnieniem miłości żaru
Ciepło Twojego serca
rozgrzewa mą duszę
otoczoną melodią rozpaczy
Pradawne pragnienie dusz
połączyło nasze serca
w jedności światłość
Srebrne promienie miłości
łączące nasze serca
rozpraszają nieuchwytne mroki
nieubłaganego samotności
czasu
autor
cieńanioła
Dodano: 2011-05-26 09:33:29
Ten wiersz przeczytano 539 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Z ciepłym klimatem o miłości :)
powiem ..dzisiejszy tajemniczy ...za to ma ładne
metafory...zrozumiałe dla autora ...czas go rozebrać
na części ...w myślach ...pozdrawiam ciepło