Cichy Płomień

Nadal wszystko sie dzieje
W udawanej harmonii
-Spadają kwiaty z ostatniego piętra
Okaleczonego domostwa
To właśnie tutaj się błąkam

Wyrastają przede mną
Tafle mej podobizny
-Pragnę zgasić to odbicie luster

To nie ja potykam się o czas
Lecz czas potyka się o mnie
-Może chociaż znajdę
Ten cichy płomień
Posród wypalonych zniczy
I dawno zatartej historii

Wyłonił się księżyc
Od dawna śledzący
Moje wypalone ślady
Na zniszczonej piersi luster
Pełnego odbicia

-Czekam na spóźnionego pegaza
Z trfogą spoglądam na to co zniszczyłam
Mój ironiczny uśmieszek
I szelest cichego płomienia
-Jutro się obudzę
A jednorożce tańczą
..na potłuczonym szkle..

autor

Peace Angel

Dodano: 2006-06-26 19:20:04

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie