ciekawość ludzką karmi

Jedno ze słonecznych południ nad jeziorem Nowogardzkim

Wiatr północny zaśpiewał
w listkach trzcin nad jeziorem,
ciepłą wodę wymieszał,
po włosach musnął chłodem.

Upał przycichł - na chwilę.
Mglisty welon na niebie
zgonił gdzieś z cichym świstem,
- zapadł w krzaki i drzemie.

Tylko fontanny mgiełka
w swej kwiecistej oprawie,
tęczę rozpięła z lekka
- świetlisty czar rozdaje.

Pyłem wodnym ochładza
roześmiane dzieciaki,
Tęcza pięknem zaraża
- oczy czarami karmi.

Na ławkach pod drzewami
gwar starszych pań i panów,
ciekawość ludzką karmi
- byłych lub nowych strachów.

Nowogard, 2015-06-26

Lepiej cieszyć się chwilą, toczyć rozmowę cichą niż niszczyć cudze dzieło bo niezgodne z ideą...

autor

stary

Napisany: 2015-12-21 Dodano: 2015-09-24 19:19:00

Ten wiersz przeczytano 1115 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie