cielesne skłony

Zapaliłaś świeczki bym patrzył na nie bezlitośnie
rozwiązywał labirynt skojarzeń
niedojedzona kolacja
zamienia się w pościelowy kołtun ciał

przypominasz wierzbę dziewiczą
nie dlatego że płaczesz skulona
raczej nagojesienne skłony
tknięciem rozszerzają pory
iglice napinają gęsie włoski

tak skatowany
zataczam dłonią terytorium twojej niewładzy
budzę przywalone ciało z Tobą na plecach
i już wiem ze tego dnia nici z seksu.

autor

dytko

Dodano: 2006-10-05 14:33:43

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie