Z ciemnego światła wyłuskać promyk

Z ciemnego światła wyłuskać promyk

Niech mi poda ktoś z ciemnego światła
pełny wonny puchar, abym odpocząć mógł i
wyzbywać się przyziemnych myśli,
co serce czuje i słuchać długo o dniach miłości i
o czynach które nastąpią
Spoglądam na śląskie kobiety, które kroczą
po jedwabnej ziemi żmudnymi ścieżkami
Naiwnie mówię z radości, lecz jutro i potem
gdy pójdziemy i oglądać będziemy życie w polu
pod kwitnącymi drzewami i myśleć i mówić z wami
o tym co długo milczałem o krysztale w którym
ukryto miłość
Czy jaskółki dla mnie znów uświetnią niebo niebieskie
Zostanę na tym samym brzegu, bo wiem,że tutaj zakwitną
dla mnie kwiaty wiosenne

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
blog.pl/boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2015-09-15 Dodano: 2015-09-15 08:14:17

Ten wiersz przeczytano 854 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie