Ciemno

Wstawałam rankiem ze słońca nadzieją
Co w moje okno promieniem wpadała
Nawet gdy grzmiało na czarnym niebie
To była zawsze, choć czasem mała

Myślałam, że wiecznie będzie tu ze mną
Jak słońce wschodzi co rano
A jej już nie ma, choć słońce wzeszło
Nigdy nie będzie tak samo...

Pytasz czy skoro już ją straciłam
Tak samo co dzień witam wschód słońca
A ja żaluzje mam na oknach
Wszystko straciłam
z początku
do końca

autor

Madziaa321

Napisany: 2006-05-10 Dodano: 2008-08-23 12:10:11

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie