Ciemność

Drogą ciemności
zasłania tyle wzgórz
odwiedzając mnie
we śnie moich baśni ...
Szlakiem odgłosów
idę sowim oddechem
jak w narkotycznym
klepisku dziwnych ciał.
Ciemnotą duchów
boję się tego świata,
każdej nocy
gdy wezmą mnie
w mrok wielkich tuneli.
Drzewami bram
wrogich dusz
wodzę ich
wzrokiem
moich sił.
Drogą ciemności
uciekam w tyle
nie patrząc
jak moje życie
zasłania wiele cnót.

autor

pietrus72

Dodano: 2012-01-07 23:31:56

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie