W ciemności

Dziękuję :)

Dawno napisany utwór, a jakby z dzisiaj ... bo u mnie
pada. Wiersz przedstawia obraz melancholijnego
wieczoru, w którym deszcz i ciemność splatają się z
nostalgią. Wyraża tęsknotę za obecnością drugiej
osoby.
(+)

Witaj
Czasem taj jest i przychodzi smutek, odczuwa się go
nawet we dwoje.
Pozdrawiam Zosiu
;)

Gdyby nie było smutku, to nie byłoby takich pięknych
wierszy...
Serdecznie:)

smutno, chłodno i wieje - a serce wciąż śpiewa ponad
chmurną nocą

Ładny wiersz...
Miłego wieczoru Zosiaczku:)

samotność we dwoje

dziękuję za piękny wiersz
miłego dnia :)

Piękna melancholia w safickich strofach.
Serdeczności Zosiu przesyłam:)

Ładnie, melodyjnie ale i smutno...

cudowne są te "marznące w deszczu słowa na potem"...
a ja tak sobie myślę, ze nie wolno zostawiać nic na
potem... kiedyś też tak zostawiłam...myślałam sobie:
powiem później, jeszcze zdążę... i nie zdążyłam...
piękny wiersz, Zosiu-Poetko

Dziekuje Wam, dobre Kobiety ;))

Wracam do tego pięknego wiersza w związku z dyskusją
nad zapisem ostatniej strofy. Sama mam problemy z
interpunkcją.Wydaje mi się, że zapis zaproponowany
przez Lili Blue jest poprawny czyli:/czemu tej nocy
wiatr nie zaszalał,/chmur nie rozpędził i usnął
wcześniej,/wtulony w liście? Ja znowu sama,/a przecież
jesteś/. Pozdrawiam.

Piękny wiersz, piękny klimat, mimo samotności i z
odrobiną smutku. Też mi troszkę "przeszkadza" ten
przecinek przed i:)

Samotność we dwoje jest straszna.
A wiersz taki Zosiakowy, że brak mi słów:)
Pozdrawiam serdecznie:)