cien

usunieto ten wiersz wiec zadaje go jeszcze raz : dedykuje koledze memu ksiezycowi niechaj i on uslyszy cos o bracie swym cieniu

W poswiacie ksiezycowej ujrzalem jego
Niepewny mocy swej mocno sie zawstydzal
Tyle mial majestatu dobrego
Brat jego Ksiezyc na niebie sie usmiechal

I tak zeszly sie drogi nasze
W przeblysku swiatla ujrzalem cien
Odziwo on byl przy mnie zawsze
Tylko ja w swej glupocie widzialem go tylko w dzien

Drzacy byl i niesmialy
Podalem reke
Nie badz taki maly
Odtad pojdziemy razem po przez meke

Oblicze mu cieplem zajasnialo
Odtad wedrowalismy razem po przez noc ile sil

autor

pepus

Dodano: 2006-09-24 02:38:01

Ten wiersz przeczytano 833 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie