Cień w podrózy

Wsiadł cień uradowany,
że spełnił swoje wszystkie plany,
nie będzie nudy tylko zabawa,
ganiać za ludźmi (fajna sprawa)

I płynie by spotkać się ze słońcem,
przez to morze falujące,
daleko jak tylko sięgnąć okiem,
patrzył wytężonym wzrokiem,
nie widać domu, lądu nie ma!
i znowu smutek w duszy cienia.

Ale jest słońce więc czemu smutek?
i czemu myśli znowu zatrute..
zobaczył pieska,już za nim goni,
psina od zabaw też nie stroni..

I tak do zmierzchu razem ganiali,
aż przyszła noc i wspólnie spali,
bo słońce zaszło i niewidoczny,
mógł umęczone zmróżyć oczy...

Rano znów ganiał cały rad,
och jaki piękny w słońcu świat!
zapomniał nawet ze dom daleko,
a co tam dom,przygoda czeka!

Mijał dzień za dniem i noc do rana,
cień zapomniał smutki(buzia roześmiana)
już niedługo cel przygody osiągnięty będzie,
i już jest zadowolony bo widoczny wszędzie.

Już już w końcu jest na lądzie,
zmęczony podróżą na ziemi usiądzie,
i zasnął po raz pierwszy w słońcu,
myśląc że w Australii(w końcu)

Cdn..

autor

maggik7

Dodano: 2009-02-01 00:16:50

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie