Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Cienie w strugach



Dzieciństwo – jest echem.
Odbija się od ścian i spadających sufitów.
Dzieciństwo to stan - dziś małych,
niegdyś wielkich rzeczy.

Stan lotny - zabliźniony w chmurach,
z których od czasu do czasu
pada nieprzewidywalny deszcz.

Nie ma nieprzemakalnych
w strugach bez parasola.

Choćbyś skubał promienie
z jednego, odległego słońca,

trzeba wielu słońc,
by osuszyć przemoknięte
- nitek i wątków poplątanie wszelkie.

Szare są - tak powstałe oceany
z pływającymi Tytanikami.
Nie błyszczy bogactwo
spakowanych pojęć:
odraza, litość, współczucie…

Przyjdzie czas utonięć.

Póki co,
cierpi się z niewinności,

a z braku miłości

– pogardza.





autor

marcepani

Dodano: 2019-02-11 18:47:23
Ten wiersz przeczytano 871 razy
Oddanych głosów: 18
Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (21)

AMOR1988 AMOR1988

Napisane z pomysłem.

_wena_ _wena_

pięknie napisane wręcz po mistrzowsku mimo smutnego
przekazu
życzę miłego wieczoru :)

DoroteK DoroteK

oooo... zakończenie uderza, i to uderza boleśnie

@Najka@ @Najka@

Cała prawda od dzieciństwa po kres....

Czarek Płatak Czarek Płatak

Zawsze czułem dzieciaka w sobie (syndrom Piotrusia
Pana? hmmm), ale od kiedy jestem rodzicem mogę na
legalu znów zachowywać się jak dzieciak podczas zabaw
z moimi diablątkami.
Utwór mistrzowski. Mój czas utonięć trwa od kiedy
sięgam pamięcią. Tonę, ale się nie poddaję hahah. I
tak do us.anej śmierci :D
'trzeba wielu słońc,
by osuszyć przemoknięte
- nitek i wątków poplątanie wszelkie' - świetne!

kaczor 100 kaczor 100

Wiersz trudny w odbiorze, ale z mądrym przekazem.
Zastanawia mnie wyraz "Tytanikami" - czy chodzi tu
sławny statek(wtedy powinno być Titanikami) czy może
chodzi o tytaniczną pracę(wtedy powinno być z małej
litery)
Pozdrawiam serdecznie :)

Zosiak Zosiak

po puentę

Zosiak Zosiak

Od tytułu po puenę. Dobry.

Stella-Jagoda Stella-Jagoda

I smutno i pieknie i zyciowo.
Pozdrawiam:)

jastrz jastrz

Smutny wiersz. Tylko czy przypadkiem nie pomyliłaś
dzieciństwa ze zdziecinnieniem?

Pani L Pani L

Dla mnie zadziwiająca obrazem melancholia.
Pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Zdarza się:)
Ja też dzisiaj namieszałam u siebie, o matko kochana!
Chyba bardziej niż Ty:-)))

marcepani marcepani

Tak, e.jot - dziękuję, bo uświadomiłaś mi, że zapis
jest nieczytelny, inny od zamierzonego ... - zatem w
korekcie - wybór padł na słówko "pogardzać"... może
jeszcze zmienię? Namieszałam dzisiaj :) I co z tym
fantem zrobić :) Dawno tak nie mieszałam - Pozdrówka
:)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Marcepanko, jeśli dobrze zrozumiałam, chodziło Ci o
to, że -

/Póki co
cierpi się z niewinności

a braku miłości
nie znosi/

Sorry, że zanudzam, ale chciałabym wiedzieć z czego
wynikała moja błędna interpretacja :-)

Babcia Tereska Babcia Tereska

Prawda, to co dziecko doświadczy odbija się na
późniejszym życiu,
czyta mi się > nitek i wątków poplątania (?) wszelkie,

pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »