W cieniu...
Siedziała w cieniu pod ścianą,
Cicha, skruszona, zapomniana,
Twarz jej smutna, blada,
Bez wyrazu, bez uczucia,
Włosy koloru słońca,
Otulają mokre od łez policzki,
Wzrok nieobecny, wpatrzony gdzieś w dal,
Bez nadzieji, bez wytchnienia,
Siedziała niby w tłumie,
Ale jednak sama,
Nikt się nie odezwie,
Nikt nie spyta czemu tak siedzi i łzy
roni,
Nikt nie pozna jej myśli,
Nie pomoże dobrą radą,
Siedzi sama wśród kamiennych spojrzeń,
Inna, a jednak ta sama,
Siedziała w cieniu pod ścianą,
Cicha, skruszona, zapomniana,
Nikt nie spyta co się stało,
Próbowałam...
Lecz nie potrafię.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.