w cieniu wiśniowego sadu

pachnie i brzęczy powietrze
dopiero co rozkwitło tysiącem obłoków
białych i lekkich, sennych, w którym
ukradkiem cię uwodzę. dosięgasz
czyste i niewinne, kapiące przede mną
życie,
wszystko za tobą ustało,
dla moich i twoich ust to ważne;
chwila której liście wiatr namaszcza
świeżym zapachem żywicznych drzew, okrywa
jedwabnym woalem złotych łąk, przy drodze
konania mocniejszy zapach unosi się
by kurz pisać mógł
bezsłowny list:
uskrzydlone me ramiona,
bezgrzeszne, nietajne by cię nieść
w owoc słodki po sen,
wieczny.

autor

marti@wiersze

Napisany: 2007-04-23 Dodano: 2007-04-24 08:55:29

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie