Ciepłem otulić...

nawet czasami wymuszony usmiech moze dobrze czynic
innym,warto o tym pamietac a usmiech prawdziwy o ile
wiecej moze...
Piekny wiersz,czyta sie plynnie i az szkoda ze taki
krotki

też tak uważam:))

Tak bardzo brakuje nam spokoju i ciepełka. Dlaczego?
Gnamy, trącamy, mijamy bez cienia optymizmu. Dlaczego
tacy jesteśmy? Myślę, że zbyt mało dbamy o siebie,
zbyt mało czasu na dobro i uśmiech.Mało czasu na
życie.

Jedno zdanie, a jakże wymowne:)

Króciutko. malutko ale cieplutko.

Marylo twoje wiersze na dzień dobry budzą wzmacniają i
dają zastrzyk energii...dziękuje...pozdrawiam

Ciekawy wiersz, mnie się bardzo podoba +.

witaj, bardzo ładnie optymistycznie,
ważne dobro w parze z nastrojem, najlepiej
we dwoje. pozdrawiam

tulić się zawsze warto,nawet wtedy gdy zimna nie ma na
zewnątrz i we mnie, bo kiedy się tulisz do drugiej
osoby, to jest tak przyjemnie!

Własnym ciepłem otulić pomimo chłodu wokół i iść z
nadzieją, na odnalezienie szczęścia :)

Bardzo ważny jest dobry nastrój, żeby go mieć czasem
sam uśmiech nie wystarczy, należy zmienić myślenie,
czyli optymizm ponad wszystko!

Podpisuję się obiema rękami pod Twoim przesłaniem
Marylo. :) Pozdrawiam

Ciepła ludzkiego nic nie jest w stanie zastąpić. Mądre
słowa, Marylu. :)

trzeba spojrzeć
na świat inaczej...oj tak

Optymizm w październiku jest rzadkością... ale jakże
słodkim...