Cieplo ciała mokrego od soli

Zapach Twej skóry błądzi wciąż po mym ciele,maluje łaskocząc rysunki na wygiętych rozkoszą plecach,
czuję wciąż podmuch Twych ust zagubionych w ekstazie,choć już Cię tu nie ma.
Ciepło ciała mokrego od soli wciąż rozgrzewa mnie,
oblepiony potem na pożądaniu stworzonym,przytulam Mocno Cię.
Słońce już daje drugi koncert siły,już ludzie drugi raz cieszą się spacerem,
już dzieci mają dość jedzenia lodów,południe z dala tętni kopytem,już podbiega,by inicjatywę przejąć.
A ja wciąż w wczorajszym wieczorze,trzymam się szaty nocy minionej jak dzieci.ę co jeszcze nie chce spać,
jutro znów tu będziesz,potem i jeszcze ale ja,nawet gdybym mimo woli,nie mogę przestać wchłaniać tego zapachu naszych uśmiechniętych ciał.
Dłonie błyszczą brokatem Tej śliny,co niekontrolowana torowała sopbie drogę,
dłonie masują wciąż skórę miękką,poddaje się im,jakby niosły magię modlitw.
Rozpływasz się w mych ramionach,ja nie mogę,by Cię strzec,
gdy już staniesz się syropem zaspokojenia,będę pilnował by nie spił cię wiatr,byś mogła dla mnie nadal być i chciec.
Zycie trwa,biegnie,rozwija wielkie skrzydła kładąc cień na wczorajszym,na chwilach co były,
ja nie pobiegnę dziś do słońca,bo nie wiem i nie chcę myśleć co tam się kryje.
W cieniu,w boskim chłodzie postoję pozwolę jeszcze zmysłom się rozczulać,
pomyślę jeszcze o Tobie,jeszcze Aniele powiem że kocham,jesteś moim skrzydłem.

autor

rebel

Napisany: 2007-03-08 Dodano: 2007-03-08 12:40:06

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie