Ciernie boleści

Życie jest zbyt krótkie aby płakać i być smutnym, lecz właśnie to nie opuszcza mnie choć na krok... dedykuje ten wiersz mojej...byłej...psiapsiółce.

Nastaje ciemna zimna noc,
Za oknem widzę drzewa uginające się pod wiatru ciężarem.
Siadam na podłogę, kulę się jak do snu i składam ręce
Modlę się… proszę Boga o jeden taki dzień z Tobą.
O jeden taki dzień, w którym szczerze uśmiecham się.
O jeden taki dzień, który zabrał mi los.
Po policzku ścieka łza,
Łza, która smak goryczy, co dzień kosztuje.
W sercu tli się pustka bezsenności,
Pustka jak stokroć cierni bolesna.
Szepce po cichu modlitwę aniołów,
Może zabiorą mnie gdzie miłości dom twój rozbrzmiewa.
Me usta pragną wyrzec, iż niegdyś życie- barwną wstęgą
Dziś szczęścia jedynie lepki smak
Przez mej głowy zbity gniew
Już nie liczę się… pozostaje w tyle
Umieram z serca boleści
Czy przebije je włócznią ktoś inny?
Czy przebije abym..
…nie czuła pustki
…nie czułą, że z bólu konam
…nie czuła, że tylko Ty liczysz się
Dziś już nic nie liczy się
Bo zawiodłam Cię i zraniłam serce, które masz…
Przepraszam…
Wybacz…

To co było juz nie wróci więcej...

autor

Agatka

Dodano: 2006-08-19 12:25:58

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie