cierpienie

Odkąd wkroczyłam w świat miłości,
Wiedziałam, że to uczucie w mym sercu zagości.
Od kiedy wyszłam z ukrytego cienia,
Wiedziałam, że kiedyś skończą się moje cierpienia.
Zaczęłam od nowa poznawać siebie.
Nie sądziłam tylko, że tak szybko spotkam ciebie.
Ty jesteś mi przeznaczony – a ja tobie
Światłość widzę w twojej sobie
Nie istniejesz beze mnie, a ja bez ciebie.
Moje myśli krążące po niebie
Przypominają mi o twojej miłości,
Która w me życie wniosła wiele radości
Nadała sens memu życiu, mojemu cierpieniu
I tak bolesnym przeszłości wspomnieniu
On mnie zranił, on był zły
Ty przytuliłeś, wytarłeś mi łzy
Zostały po nim blizny na ręce
Ale on nie dostanie ode mnie nic więcej
Już i tak za wiele przez niego wycierpiałam
Już i tak za wiele łez przez niego wylałam
Właściwie to nie, przez niego nie płakałam
Dusiłam to w sobie, żyć się z tym starałam
Ale to jak życie inwalidy – przyzwyczajasz się,
Ale w głębi duszy wiesz, że coś jest źle
Przy tobie zapominam o jego osobie
Przy tobie zaczynam życie nowe
Zaczynam, chcę zacząć, czy kiedykolwiek zacznę?
Czy kiedykolwiek w życiu ja mu jeszcze wybaczę?

Kamil, nigdy ci nie wybaczę... Nie zniosę tego dłużej...

autor

cytrynka

Dodano: 2005-01-02 21:33:45

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie