Cierpienie mym imieniem

Tak mnie to boli,
tak bardzo ciągnie w doł.
Jak kamień spadam w przepaść
i nic mnie nie może zatrzymać...

Sprawiam innym ból,
nieustające cierpienie.
Tak boli mnie ta myśl,
ze cierpienie staje się mną.

Teraz mogę zadać sobie ból,
biorę biały sznur
i garść tabletek...
koniec...

Zarys cierpienia przed moim krzyżem mnie napawa.
Czy dobrze zrobiłam?
A może to moja klęska?
Taka była moja misja?

Krzyż moją klęską,
cierpienie mym imieniem
a misją...?
Błaganie Cię Boże o przebaczenie.

autor

Duśka

Napisany: 2007-08-21 Dodano: 2007-08-21 13:19:07

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie