Cierpienie uczy pokory
Cierpienie uczy pokory
i serce porusza do głębi.
Gdy łzy napływają do oczu
i nie ma już życia zachęty.
Drżą ręce, brak jest oddechu,
samotność zagląda przez okno.
Z bólem siedzisz przeklętym
pragnąc już zamknąć ten rozdział.
Inaczej patrzysz na życie,
wartości moralne odmieniasz.
Dotyku czule pożądasz,
by nie żyć w cieniu zwątpienia.
Z tęsknoty powracasz w przeszłość,
chcąc wrócić do czasów świetności.
Cierpienie Cię uszlachetnia,
to zdanie tak bardzo złości.
Nie chcesz litości od ludzi,
pragniesz ich towarzystwa.
Z cierpieniem się w końcu godzisz,
by siebie na nowo odzyskać.
Komentarze (6)
Wiersz dojrzałej treści, dobra obserwacja życia
Bardzo plynnie czyta się Twój wiersz.Smutek też jest
potrzebny, uszlachetnia.+
wiersz bardzo dojrzały treścią, masz rację :)
Zgadzam się z tym - pozdro
Twój wiersz powinien być mottem przewodnim dla tych,
których los wystawia na próbę.. Pięknie napisane.
Pozdr cieplutko, +
Wiersz pasuje akurat dzisiaj do mojego nastroju... i
w ogóle ładnie napisane myśli