ciężar satysfakcji
Boli. Coraz mocniej . Nie przestaje
Ciężki oddech. Niewidome światło.
Ciężki dźwięk. Betonowe klawisze.
Ciężka źrenica. Czarna biel w bieli.
Ból. Ból nie kona. Ból się kołysze.
Boli. Coraz mocniej. Nie przestaje.
Boli. A ból satysfakcje bólowi daje.
autor
MaRyLiN
Dodano: 2007-08-17 22:32:13
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Mhm dosyć mroczny i zastanawiający wiersz.Bardzo
dobrze i płynnie się go czyta,aczkolwiek daje do
myslenia.