ciężki

ciężki dzień,
mam już dość,

ciężka noc,
sen w kamieniu kuty,

ciężki trening,
sztanga w ręce,
choćby przez chwilę - chcę więcej,

stal o stal iskry życia krzesa,
z martwych podrywa mnie i pośród żywych stawia,
ten normalności łyk,

tutaj spragnionemu nikt nie odmawia,

puls młotem bity, za serią seria,
tutaj ładuje się moja bateria,
moc niezmierzona, skupiona w ramionach,
po raz kolejny wszystko pokona,

znajome twarze, te formy ze stali,
walka z samym sobą, bo chcesz,

nikt nie ma potrzeby czymkolwiek się chwalić


w tym wszystkim, jak pomyślę,
chodzi chyba tylko o to:
choć raz unieść się i być,
nadludzką istotą,

w tym stanie pozostać niewolnikiem nieważkości,
kształtować swój obraz,
odrzucać wątpliwości

autor

zmęczony_koleś

Napisany: 2014-09-17 Dodano: 2014-09-17 22:42:45

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie