Cisza
Myśli płoną jak w ogniu żar
Nietoperze i sowy...
Cisza przenika cały świata chmar
Ciemności zalane głowy...
Cisza swym milczeniem budzi
Wrzątek ciepłej wody studzi
Nawet bicia serca nawet oddechu
Wszystko zamknięte w mrocznej ciszy
Cisza jest warta grzechu
Każdy sapie stąpa w głośnej zdobyczy
Tylko cisza w płaczu i deszczu kropel
W cichej szarości jak złoty sopel
Pająki i myszy w szarości chcą żyć
Dziwna cisza nastaje
Spokój!...Nie ma już nic...
Komentarze (2)
Niezwykle wyciszający koniec...
spokój i cisza jest piękna ale wiersz ładnie napisany
:)pozdrawiam