Cisza

Dzieci bawią się na dworze. Kości sypią, wodą, drogą.
Krew na rękach niewinnych. Winni giną z bólu.
Ptak poleciał. Złapał dusze. Przecz odleciał. Umarł.

Młodzi umierają bez pragnienia. Starzy giną z ciekawości.
Samotność miażdży wszelkie blokady. Telefon. Słuchawka.
Cisza.

Dorośli zabijają innych na wojnie. Zwłoki leżą w wodach, drogach.
Krew dla państwa, testament zwycięzcy. Winni nigdy nie umierają.
Ptak.

Młodzi giną z rozkazu społeczeństwa. Starzy żyją.
Samotność.

Miażdżą wszelkie blokady. Ciężkie czołgi wbijają się w dźwięk.
Głośny huk walki w koło niszczy miłość, niszczy uczucie.
Nie ma. Jest. Nikogo już nie ma. Jest.

- - Cisza.

Dla zmarłych podczas wojny - często bezbronnych - dzieci...

autor

ZeU

Dodano: 2006-10-30 18:29:09

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie